අද මළ ගෙදරක ගියෙමි.
වේෆස් සමඟ Nescafe බිව්වෙමි. යාලුවො සෙට් එකත් එක්ක කයිය ගැසුවෙමි. හිනා වුනෙමි. ටිකක් හයියෙන් හිනා වුනෙමි. හිනා වෙන්න එපා යකෝ මළ ගේක ඉන්නෙ. හුටා ..... එතකොටයි මතක්වුනේ ඉන්න තැන.
ඉස්සරනම් මාත් මළ ගෙයක් අත හරින්නේ නැත. Halfday, fullday, Night, Day and Night වැනි මළ ගෙවල් සඳහාම වෙන්කල පැකේජ මා සතුව තිබුනි. ඒ ඒ පැකේජ වල තේ බීම, බත් කෑම, වැඩ පල කිරීම හෙවත් සප් එක දීම, කදේ දැමීම, පච හැලීම, රැඟීම, සිනා සීම, කොඩි වැල් ඇදීම, මරණ දැන්වීම් ඇළවීම, රැලි පාලම් කොඩි දැමීම, වල හරන හටි බලන් සිටීම, පුටු සකස් කිරීම, කෑම මේසය සකස් කිරීම හෙවත් කෑම මේසෙ බැලීම, පිඟන් වලට ලන්ච් ශීට් දැමීම, කැරම් ගැසීම, කැරම් ඉත්තන් සෙවීම, ඕමි බැලීම, කාඩ් පැක් සෙවීම, පුටු උඩ කිරීම, පුටු පිටින් බිම වැටීම, වලි යෑම, ඩිස්ඩි ඩිඩිං ලිස්සායෑම ඇතුළු කාර්යයන් රාශියක් එම පැකේජ වල අන්තර්ගත විය.
මෙම පැකේජ අතරින් වඩාත් දුශ්කරතම හා ගතිම පැකේජජ වනුයේ Night හා Day and Night පැකේජයන්ය. එක් රැයක් සම්පූර්ණයෙන්ම නිදි වැරීම නයිට් ඇදීම ලෙස හදුන්වයි. එලෙස මුළු රැයම නිදිවරා පසු දිනයත් මළ ගෙදර වැඩට සහභාගීවීම Day and Night වේ. බොහෝවිට මළ ගෙදර අවසන් දවස එසේ වෙයි. බොහෝ විට නිකරුනේ කාලය ගත කරනු වෙනුවට මළ ගෙදර කටයුතු වලට සහාය වීම අප විසින් සිදු කරයි.
සාමාන්‍යයෙන් මළ ගෙරදක වැඩ අඩුම හා ශෆාන් එකේ සිටින එකම පුද්ගලයා මිය ගිය කෙනා පමණි. වැඩ අධිකම කෙනා එම මියගිය කෙනාගේ දුව, පුතා වැනි ළගම නෑයාය. එම ළගම නෑයා අපගේ මිතුරෙකු හෝ මිය ගිය කෙනා අපගේ නෑයෙකු වූවොත් අපටද අඹ සරණය.
නමුත් වර්තමානයේ තත්වය වෙනස්ය. දැන් මළ ගෙදර වැඩ සංවිධානය සඳහා වෙනම අවමංගල්‍ය අධ්‍යක්ෂකවරු සිටිති. එබැවින් මළ ගෙරද නයිට් ඇදීම සඳහා පුද්ගලයින් අඩුය. සියල්ල මුදලට සිදුවන නිසා මළ ගෙදර වැඩියෙන්ම බියෙන් පසුවන්නේ මියගිය පුද්ගලයා හා එම ඥාතීන් වන අතර ශෆාන් එක වැඩිම එයට සහභාගීවන අයටය.
එබැවින් වරෙක මාගේ මිතුරෙකු නයිටක් අදින් ගමන් කියූ දෙයක් නැවත සිහිපත් කරමි.
"දැන් කාලෙ මැරෙනවට වඩා හොදයි බං අමාරුවෙන් හරි කට්ට කාගෙන ජීවත් වෙන එක"
